Een internationaal onderzoeksteam onder leiding van onderzoekers van Newcastle University (VK) heeft de Webb-ruimtetelescoop gebruikt om een verborgen sluier van stof te onthullen in een actief sterrenstelsel op 70 miljoen lichtjaar van de aarde. Uit het onderzoek, onder leiding van promovendus Houda Haidar, blijkt dat – tegen de verwachting in – de energie die het stof verhit afkomstig is van botsende gassen die met bijna de lichtsnelheid bewegen, in plaats van de straling in de omgeving van het superzware zwarte gat in het centrum van het stelsel (MNRAS). Superzware zwarte gaten hebben miljoenen tot miljarden keren zoveel massa als de zon. Ze groeien door zich te voeden met gas uit de omgeving. In veel gevallen is zo’n actieve kern door dichte wolken van gas en stof aan het zicht onttrokken. Maar met zijn infraroodcamera’s kan de Webb-ruimtetelescoop door dit stof heen kijken. De nieuwe infraroodopnamen van het sterrenstelsel ESO 428-G14 laten zien dat veel van het stof in de omgeving van het superzware zwarte gat is verspreid langs de radio-jet van het stelsel. Dit wijst erop dat het stof door de jet zelf wordt verhit. Door het stof in de omgeving van superzware zwarte gaten te onderzoeken, leren astronomen hoe sterrenstelsels hun materiaal recyclen, en welke rol de zwarte gaten bij dit proces spelen. (EE) (Image credit: NASA/ESA/CSA/STScI)
