Het Instituto de Astrofísica de Canarias (IAC) en de Universidad de La Laguna (Tenerife, Spanje) hebben de ontdekking bevestigd van een superaarde in de leefbare zone van de nabije zonachtige ster HD 20794. De ontdekking – het resultaat van meer dan twee decennia aan waarnemingen – opent een venster naar toekomstig onderzoek van aarde-achtige planeetatmosferen (Astronomy & Astrophysics). HD 20794 bevindt zich op slechts twintig lichtjaar van de aarde en geniet al jaren de belangstelling van astronomen. De nu ontdekte planeet is de derde planeet die in dit stersysteem is gedetecteerd. Ruim tien jaar geleden werden al twee andere superaardes bij de ster ontdekt. De ‘naam’ van de nieuwe planeet is HD 20794 d. Het is een superaarde met zes keer zoveel massa als de aarde. De planeet doet er 647 dagen over om een rondje om zijn ster te voltooien. Daarmee is zijn omlooptijd ongeveer gelijk aan die van de planeet Mars in ons eigen zonnestelsel. Dit plaatst hem binnen de leefbare zone van zijn ster, wat betekent dat hij zich op de juiste afstand bevindt om vloeibaar water op zijn oppervlak te kunnen hebben. Het is de combinatie van de afstand van de planeet tot zijn ster en de nabijheid van het stersysteem die hem bijzonder aantrekkelijk maakt voor verder onderzoek. Het maakt HD 20794 tot een perfecte kandidaat voor waarnemingen met de ELT – de in aanbouw zijnde 40-meter telescoop van de Europese Zuidelijke Sterrenwacht – en voor waarnemingen met toekomstige satellieten. Hoewel de planeet zich in de leefbare zone bevindt, is het nog voorbarig om te zeggen dat er leven zou kunnen zijn. Door zijn grote massa en excentrische baan is het een heel andere wereld dan de onze. In tegenstelling tot de meeste planeten in ons zonnestelsel is de baan van HD 20794 d niet cirkelvormig maar elliptisch. De afstand tot zijn ster varieert van de binnenste rand van de leefbare zone tot de buitenste. ‘Zijn eigenaardige omloopbaan biedt ons een de unieke kans om te onderzoeken hoe de voorwaarden voor de leefbaarheid in dit stersysteem mettertijd variëren, en welke invloed deze variaties hebben op zijn atmosfeer,’ aldus Alejandro Suárez Mascareño, onderzoeker bij het IAC en medeauteur van het vandaag gepresenteerde onderzoeksverslag. (EE) (Image credit; Gabriel Pérez (IAC)
