Het klimaat op de grote Saturnusmaan Titan wordt mogelijk beïnvloed door een enorme ondergrondse voorraad van vloeibare methaan.
Dat is de uitkomst van computersimulaties die de processen die zich op het oppervlak en in de atmosfeer van Titan afspelen aan elkaar knopen (Nature Astronomy).
Op Titan speelt methaan zo’n beetje dezelfde rol als het water op aarde.
Er is sprake van een kringloop waarbij methaan uit de lucht neerregent en de meren nabij de polen vult, waarna weer verdamping optreedt.
Waar al dat methaan vandaan komt, is echter een raadsel.
Normaal gesproken zou het spul in de atmosfeer vrij snel moeten worden afgebroken door chemische processen.
Om dit te kunnen verklaren heeft een team onder leiding van Juan Lora van Yale University het klimaat op Titan op vijf manieren digitaal nagebootst.
Bij elke simulatie had het oppervlak een andere doorlaatbaarheid.
In het ene model kon methaan dus makkelijker de bodem in sijpelen dan in het andere.
Drie van de modellen ‘voorspelden’ het bestaan van methaanmeren bij de polen, zoals die er ook werkelijk zijn.
Maar slechts één daarvan voorspelde ook correct dat methaanregens zich voornamelijk langs de evenaar afspelen.
Volgens dat kloppende model zijn er onder het oppervlak van Titan grote hoeveelheden methaan te vinden.
Het vloeibare methaan zou op de Saturnusmaan dus ook ongeveer dezelfde rol vervullen als het grondwater op aarde.
De ondergrondse voorraad vult de verliezen in de atmosfeer aan, zodat de meren niet droogvallen. (EE)
