Astronomen in de door Canada geleide CHIME/FRB-collaboratie hebben 25 nieuwe repetitieve bronnen van snelle radioflitsen ontdekt.
Daarmee komt het totaal op vijftig. Ook heeft het team het vermoeden versterkt dat mogelijk alle bronnen van snelle radioflitsen uiteindelijk repetitief zijn (The Astrophysical Journal).
Snelle radioflitsen zijn een van de grootste raadsels in de astronomie. Astronomen weten dat deze uiterst korte, maar zeer heldere uitbarstingen van radiostraling van ver buiten ons Melkwegstelsel afkomstig zijn, maar hun precieze oorsprong is onbekend. Een mogelijke bron zijn de zogeheten magnetars: de sterk magnetische, compacte restanten van zware sterren die een supernova-explosie hebben ondergaan.
Bij de meeste van de duizenden bronnen van snelle radioflitsen die tot nu zijn ontdekt is slechts één keer een uitbarsting gezien, maar er bestaat ook een grote groep van repetitieve ‘radioflitsers’.
Onduidelijk is nog of de eenmalige en de herhalende snelle radioflitsen dezelfde oorsprong hebben.
Om daar achter te komen proberen astronomen zoveel mogelijk van deze flitsen te registreren, en de Canadese radiotelescoop CHIME, die elke dag de complete noordelijke hemel afspeurt, speelt daarbij een belangrijke rol. Met behulp van nieuwe statistische hulpmiddelen hebben de astronomen nu kunnen aantonen dat de meeste repetitieve bronnen van snelle radioflitsen verrassend inactief zijn: ze produceren minder dan één radioflits per week waarnemingstijd.
En dat doet vermoeden dat veel van de schijnbaar eenmalige radioflitsen afkomstig zijn van bronnen die gewoon nog niet lang genoeg zijn waargenomen om een tweede uitbarsting te detecteren. (EE)
(Image Credit: CHIME/FRB Collaboration)
