In 2015 ontdekte de Amerikaanse ruimtesonde New Horizons spectaculaire met sneeuw bedekte bergen op Pluto, die opvallend veel op aardse bergen lijken.
Zo’n landschap was nog nooit eerder elders in ons zonnestelsel waargenomen.
Maar terwijl de temperatuur in de aardatmosfeer naar boven toe afneemt, neemt deze op Pluto juist toe als gevolg van zonnestraling.
Waar komt dat ijs dan vandaan?
Een internationaal team onder leiding van wetenschappers van het Centre National de la Recherche Scientifique (CNRS) heeft dat nu onderzocht.
Eerst hebben de onderzoekers vastgesteld dat de ‘sneeuw’ op de bergen van Pluto eigenlijk uit bevroren methaan bestaat.
In de Pluto-atmosfeer, die grotendeels uit stikstof bestaat, zijn inderdaad sporen van methaan aanwezig, maar onduidelijk was hoe dit gas in zulke grote hoeveelheden op de bergtoppen kon neerslaan.
Om daar een verklaring voor te vinden hebben de wetenschappers een klimaatmodel voor de Pluto-atmosfeer gebruikt.
Uit dat model blijkt dat vanwege zijn specifieke dynamiek de atmosfeer van de dwergplaneet op grotere hoogte rijk is aan gasvormig methaan.
Daardoor bevat de lucht pas ter hoogte van de bergtoppen voldoende methaan om als rijp te kunnen neerslaan.
Op geringere hoogten bevat de lucht te weinig methaan om ijs te kunnen vormen.
Het onderzoek, dat is gepubliceerd in Nature Communications, zou ook kunnen verklaren waarom de dikke gletsjers van methaanijs die elders op Pluto worden waargenomen, vaak spectaculair steile richels vertonen, terwijl aardse gletsjers, die natuurlijk uit bevroren water bestaan, doorgaans vlak zijn. (EE)
(image Credit:NASA/Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory/Southwest Research Institute © Thomas Pesquet / ESA)
