Een internationaal onderzoeksteam onder leiding van Ray Norris van Western Sydney University (Australië) heeft op radiogolflengten vier ringvormige structuren ontdekt waarvan nog onduidelijk is wat het zijn.
Bij gebrek aan beter worden ze ‘Odd Radio Circles’ of kortweg ORCs genoemd.
De astronomen doen verslag van hun ontdekking in een publicatie die op preprint-site arXiv is gezet.
Ringvormige structuren zijn een bekend verschijnsel in de (radio)astronomie.
Doorgaans gaat het daarbij om bolvormige objecten zoals supernovaresten, planetaire nevels, protoplanetaire schijven of zelfs complete sterrenstelsels.
Maar ook instrumentele effecten kunnen cirkelvormige structuren op radiobeelden veroorzaken.
In hun publicatie gaan Norris en zijn collega’s al die mogelijkheden na, om tot de conclusie te komen dat geen van deze voor de hand liggende verklaringen voldoet.
Het gaat vooralsnog om een nog onbekende klasse van hemelobjecten.
De eerste drie ORCs werden voor het eerst opgemerkt in gegevens die eind 2019 zijn verzameld tijdens een radiosurvey met de Australian Square Kilometre Array Pathfinder, een van de meest gevoelige radio-arrays ter wereld.
Later werd nog een vierde ontdekt in data die al in 2013 werden verkregen met de Giant MetreWave Radio Telescope in India.
Ook bij vervolgwaarnemingen met een andere Australische radiotelescoop konden de objecten worden opgespoord.
Alle vier de objecten hebben een schijnbare middellijn van ongeveer één boogminuut (een dertigste deel van de diameter van de maan) en bevinden zich op enige afstand van het vlak van de Melkweg.
Maar omdat hun afstanden niet bekend zijn, zegt dat niets over hun werkelijke omvang.
Opvallend is dat de ORCs alleen op radiogolflengten te zien zijn – in zichtbaar licht, infrarood en röntgen zijn ze onzichtbaar.
De onderzoekers denken dat de oorzaak van de ORCs buiten ons Melkwegstelsel ligt. Het zouden bijvoorbeeld schokgolven van een explosief verschijnsel kunnen zijn, maar wélk verschijnsel is nog onduidelijk.
Voorlopig is de astronomie dus weer een raadsel rijker. (EE) (Image credit: Norris et al., arXiv, 2020)
