Gistermiddag (27 mei 2021) overleed professor Kees de Jager, een icoon van de Nederlandse sterrenkunde. Hij kampte al enige tijd met een verzwakte gezondheid. Kees de Jager heeft zich jarenlang ingezet voor Zenit: zo was hij de schrijver van vele columns (zijn Terugblik-reeks, tweemaal in boekvorm gebundeld) en ook auteur van veel andere bijdragen. We zijn erg bedroefd over dit grote verlies en willen zijn familie veel sterkte wensen met zijn heengaan. Zoals onze hoofdredacteur Servé Vaessen het uitdrukte: ‘een supperreus is uitgedoofd aan het firmament.’
In de komende Zenit zullen we uitvoerig stilstaan bij zijn overlijden, en vooral bij zijn rijke leven en loopbaan.
Kees’ carrière is indrukwekkend: in een eeuw tijd maakte hij vanuit zeer diverse betrokkenheid de grote ontwikkelingen mee in het Nederlandse en internationale ruimteonderzoek. Hij was ook een groot popularisator van de wetenschap en wist wetenschap laagdrempelig te maken voor een groot publiek. Hij bedacht overigens ook het woord oerknal, toen natuurkundige Minnaert een vertaling zocht voor big bang. Als wetenschapper maakte hij internationaal naam door zijn zonne-onderzoek en de vele artikelen die hij daarover publiceerde. Vorig jaar nog zag zijn laatste wetenschappelijke boek, Solar Magnetic Variabili and Climate, het licht, met zijn nieuwste bevindingen over de zon. Ook verscheen in zijn honderdste levensjaar nog een tweede bundeling van zijn columns die hij voor Zenit schreef (Terugblik 2).
In de vele In memoria die vandaag in de media zijn verschenen worden terecht zijn grote wetenschappelijke verdiensten geroemd. Wij willen hieraan toevoegen dat met Kees ook een bijzonder vriendelijke, bescheiden en betrokken mens is heengegaan. In de jaren dat wij met hem mochten werken voor Zenit, bleek dit keer op keer weer. Een buitengewoon fijn en erudiet mens.
Ook was Kees tot op hoge leeftijd nog sportief. Hij hield van hardlopen en wandelen. Vorig jaar was er een Engelse kapitein, vrijwel even oud als Kees, die lof oogstte met het lopen van rondjes door zijn tuin voor het goede doel. Kees, toen al 99 jaar, begreep alle ophef niet en zei: “Ja, maar dat is toch niet zo bijzonder, honderd rondjes? Het zag er een beetje stram uit allemaal. Ik heb vorige week nog een stukje hardgelopen!”
We gaan hem heel erg missen. Kees, dank voor alles wat je voor Zenit hebt betekent en voor zovelen!
Namens de redactie van Zenit
Vincent van de Vrede, uitgever