Doelloze inspiratie met Sterren kijken in de stad
Heel veel mensen hebben onbewust wel iets met de ruimte en de ruimtevaart. Voor sommigen is het misschien de schoonheid van nevels en sterrenstelsels in de diepe ruimte, voor anderen de fascinatie voor de grensverleggende technologie waarmee sondes verre planeten onderzoeken, voor weer anderen is het bijna filosofisch, de ongrijpbaarheid van het heelal.
Deze fascinatie trekt jaarlijks duizenden mensen naar musea en sterrenwachten in Nederland en België.
Als vrijwilliger bij Museum en Sterrenwacht de Sonnenborgh in Utrecht mag ik jaarlijks honderden mensen rondleiden en begeleiden tijdens kijkavonden en duizenden vragen beantwoorden van nieuwsgierige mensen, oud maar vooral jong!
Zo’n 10% (mijn inschatting) van deze mensen stapt ondanks alles met enige teleurstelling naar buiten; dit zijn de mensen die hadden gehoopt zelf met kijkers aan de slag te gaan, om zelf de fascinerende zaken in de ruimte op te sporen en te kunnen bekijken.
Vaak gaat dat niet zomaar, want apparatuur is veelal óf oud (en daardoor kwa historie kostbaar), of van zichzelf te duur om zomaar door gasten te laten gebruiken.
Of er is niet de mogelijkheid om het te kunnen doen met de aanwezige begeleiding in de tijd die beschikbaar is.
Zelf kijk ik al 30 jaar door telescopen en zit ook nu regelmatig in Leidsche Rijn (Utrecht) buiten te turen.
Daarom bedacht ik me “Waarom mensen niet de kans geven bij mij thuis met mijn hulp zelf met kijkers aan te slag te gaan?” En op die manier is Sterren kijken in de stad begonnen.
Met hulp van de media (o.a. een artikel in Trouw) is dit aardig gegroeid en ga ik ook steeds vaker bij mensen thuis langs.
Daarnaast sta ik af en toe met medeenthousiastelingen op pleinen en stoepen om mensen bij helder weer een blik door de kijker te gunnen.
In deze presentatie wil ik mijn ervaringen laten zien en delen wat ik geleerd heb om mensen te inspireren door ze zelf de het sterren kijken te laten doen.
Het belangrijkste daarbij voor mij is om mee te geven hoe mooi het is om doelloos geïnspireerd te worden door al het moois in de ruimte.
Wellicht weet ik met dit verhaal anderen te stimuleren om ook zoiets te ondernemen.’ Victor Land begon op zijn 9e met een rood Tasco-kijkertje en het boek “Welke ster is dat?” aan een hobby waarmee hij nooit meer is gestopt.
De kraters op de maan, de ringen van Saturnus en komeet Hyakutake horen daarbij tot zijn levendigste herinneringen.
Na een studie Natuur- en Sterrenkunde in Utrecht en een promotieonderzoek in de plasmafysica in Nieuwegein, deed hij 4 jaar onderzoek naar de vroegste stadia van planeetvorming aan Baylor University in Waco, Texas, in de Verenigde Staten. Na terugkomst in Nederland werkte hij vier jaar als programmacoördinator voor FOM, de financier van natuurkundeonderzoek in Nederland en onderdeel van NWO, waar hij een portfolio van publiek-private onderzoekprogramma’s op gebied van materialen en instrumentatie met een omvang van 25 miljoen Euro beheerde.
Hij was drie jaar de Project Officer van de faculteit Technische Natuurkunde, waar hij onder andere betrokken was bij de oprichting van het Center for Quantum Materials and Technology Eindhoven.
Sinds juni 2019 werkt hij als instituutscoördinator van het Research Center for Quantum Software, QuSoft, op het Science Park in Amsterdam.
Victor is vrijwilliger bij Museum en Sterrenwacht de Sonnenborgh in Utrecht en oprichter van Sterren kijken in de stad, waarmee hij mensen de mogelijkheid bied zelf met sterrenkijken en astrofotografie aan de gang te gaan.
Sterren kijken in de stad sterrenkijkenindestad.com