Na jaren van speuren hebben wetenschappers van de Europese kometenmissie Rosetta de plek gevonden waar de kleine landingsmodule Philae op 12 november 2014 door de tweede en voorlaatste keer in aanraking kwam met het oppervlak van de komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko (Nature).
Uiteindelijk kwam Philae dertig meter verderop tot stilstand.
Bij zijn ‘tussenlanding’ heeft Philae een afdruk achtergelaten op een donkere plek die bedekt was met koolstofhoudend stof.
Daarbij heeft de stuiterende module de bodem omgeploegd, waardoor ijs bloot kwam te liggen dat miljarden jaren was afgeschermd tegen de zonnestraling.
Bij de touchdown veroorzaakte Philae een 25 centimeter diepe afdruk in het ijs. Uit een analyse van beeldgegevens die destijds zijn verzameld door Philae’s moederschip Rosetta, dat om komeet 67P cirkelde, blijkt dat het heldere ijs uit bevroren water bestaat.
Uit de sporen die Philae in het komeetoppervlak heeft achtergelaten leiden de wetenschappers af dat het mengsel van ijs en stof ter plaatse een ongekend zachte consistentie had: het was luchter dan cappucinoschuim en badschuim.
Zelfs de ‘rots’ waarmee de module in aanraking kwam bestond voor 75 procent uit lege holtes en had meer weg van piepschuim dan van hard gesteente.
Deze bevindingen zijn in overeenstemming met al bekende gegevens van Rosetta, die erop wijzen dat komeet 67P heel poreus is. (EE)
(Image Credit: ESA/Rosetta/MPS for Osiris TEAM MPS/UPD/LAM/IAA/SSO/INTA/UPM/DASP/IDA)
