Image default

Reuzenkrater onder de ijskorst van Ganymedes?

Japanse onderzoekers denken de grootste inslagstructuur in het zonnestelsel te hebben ontdekt.
Hij zou op Ganymedes liggen, de grootste maan van Jupiter. In de donkere, oudste gebieden van diens ijskorst bevinden zich overal groeven of ‘troggen’, die door astronomen gewoonlijk worden toegeschreven aan vroegere tektonische activiteit.
Volgens de Japanse onderzoekers zouden het echter de sporen van een reusachtige inslag kunnen zijn.
Naoyuki Hirata en collega’s analyseerden de oriëntatie en verdeling van deze groeven op opnamen die in 1979 waren gemaakt door de toen passerende ruimtesondes Voyager 1 en 2, en vanaf 1996 door de rond Jupiter draaiende Galileo.
Daaruit blijkt dat vrijwel alle groeven op Ganymedes concentrisch rond één punt op het oppervlak liggen en zo een gigantisch patroon van meerdere concentrische ringen vormen.
De plaatselijke afwijkingen in dit patroon zijn slechts gering, wat er op zou wijzen dat het om heel oude sporen gaat.
De meervoudige ringstructuur bestrijkt aan het oppervlak een gebied met een diameter van 7800 kilometer, bijna de helft van de omtrek van de gehele maan.
Als het hier inderdaad om een in slagstructuur gaat, zou die de grootste zijn die tot nu toe in het zonnestelsel is ontdekt.
De vorige recordhouder is de 3800 kilometer grote Valhallakrater op Callisto, een andere grote maan van Jupiter.
Volgens computersimulaties zou de inslagstructuur op Ganymedes ontstaan kunnen zijn door de inslag van een planetoïde met een diameter van ruwweg 300 kilometer die met een snelheid van 20 kilometer per seconde tegen deze maan botste.
Tijdens de inslag, zo’n vier miljard jaar geleden, zouden gesteenten in een gebied met een straal van duizend kilometer zijn gesmolten en weggeslingerd.
De inslag zou een belangrijke invloed op de geologische ontwikkeling van Ganymedes hebben gehad, iets wat toekomstige Jupitersondes misschien kunnen bevestigen.
Zo staat voor 2022 de lancering gepland van de Europese Jupiter Icy Moons Explorer (JUICE), die zeven jaar later in een baan om Jupiter moet komen.
Hij zal daarna jarenlang de reuzenplaneet en zijn drie grote ijsmanen Ganymedes, Callisto en Europa kunnen bestuderen. (GB/Icarus, december 2020) (Uit Zenit november 2020)
(Image Credit : NASA)

Ook interessant

‘Vervuilende’ activiteit van sterrenstelsel NGC 4383 in beeld gebracht

stipmedia

Ruimtesonde Voyager 1 stuurt weer begrijpelijke informatie naar de aarde

stipmedia

De eerste glimp van de Grote Noord-Amerikaanse Eclips

stipmedia

Heeft bruine dwerg W1935 een actieve maan?

stipmedia

Hubble spoort honderden kleine planetoïden op

stipmedia

Zwaar zwart gat ontdekt in onze kosmische ‘achtertuin’

stipmedia