Image default

Koolstofverlies Maan tempert vroegere reuzeninslag

Waarnemingen met de Japanse maansonde KAGUYA hebben aan het licht gebracht dat er constant koolstof uit het inwendige van de maan ontsnapt.
Dat wijst er op dat de maan niet – zoals lang werd gedacht – al kort na zijn ontstaan al zijn vluchtige stoffen zou zijn kwijtgeraakt.
Dat laatste is een van de pijlers van de theorie dat de maan is ontstaan door een reusachtige inslag op de jonge aarde door een object ter grootte van
Mars.
Door de enorme hitte die dat opleverde zou de maan daarna snel zijn ‘uitgedroogd’.
KAGUYA, de tweede Japanse maansatelliet, draaide in 2008 en 2009 op een hoogte van honderd kilometer rond de maan.
Zijn hoofdinstrument was bedoeld voor het detecteren van ionen en vooral van die van koolstof.
Deze ionen ontstaan door het constante bombardement van micrometeorieten en geladen deeltjes van de zonnewind op het maanoppervlak.
De metingen van de Japanse maansonde laten nu zien dat er iedere seconde uit elke vierkante centimeter van het maanoppervlak zo’n 50.000 koolstofionen komen.
Dat is veel meer dan er door micrometeorieten en de zonnewind wordt geproduceerd.
En daaruit leiden Shoichiro Yokota en zijn collega’s af dat er ook koolstof uit het inwendige van de maan naar buiten moet komen.
Deze koolstof zou de maan tijdens zijn gewelddadige ontstaan via het inslaande projectiel kunnen hebben meegekregen of niet lang daarna via inslagen van kleinere objecten uit de ruimte hebben vergaard.
De constante uitwaseming van koolstof is overigens niet overal op de maan even sterk.
Rond de maanzeeën is hij zo’n tien procent hoger dan rond de hooglanden.
Ook deze regionale verschillen suggereren dat de extra koolstof rond de maan van binnenuit moet komen.
Dat de maan na al die miljarden jaren nog steeds koolstof uitwasemt zou er op wijzen dat het ontstaan van onze buur een wat minder heftige gebeurtenis is geweest dan tot nu toe werd aangenomen en dat de theorie van de reuzeninslag dus moet worden aangepast.
Aanwijzingen in die richting waren overigens enkele jaren geleden ook al gevonden op grond van onderzoek aan vulkanische gesteenten die tijdens de Apollovluchten naar de aarde waren gebracht. (GB/Science Advances 6, no19)   Uit Zenit oktober 2020

Ook interessant

Zwaar zwart gat ontdekt in onze kosmische ‘achtertuin’

stipmedia

NASA zoekt nieuwe ideeën voor het ophalen van bodemmonsters van Mars

stipmedia

Voor het eerst sterrenwinden van drie zonachtige sterren waargenomen

stipmedia

Clash van sterren lost stellair raadsel op

stipmedia

Het ‘hart’ van Pluto is mogelijk het gevolg van een trage botsing

stipmedia

Helderste gammaflits ooit ontstond door het instorten van een zware ster

stipmedia