Het ijzige ‘hart’ van bevroren stikstof op het oppervlak van Pluto zorgt mogelijk voor ‘tegendraadse’ atmosferische stromingen op deze verre dwergplaneet.
Dat blijkt uit nieuw onderzoek waarvan de resultaten in het tijdschrift Journal of Geophysical Research: Planets zijn gepubliceerd.
Sputnik Planitia, zoals de hartvormige ijsvlakte op Pluto wordt genoemd, is een drie kilometer diep bekken waarin bijna de hele stikstofvoorraad van Pluto ligt opgeslagen.
Overdag verdampt het bovenste laagje van het stikstof, om ’s nachts weer als ijs neer te slaan.
Daarbij ontstaan winden die warmte en ijs- en stofdeeltjes meevoeren.
Een en ander blijkt uit computermodellen waarmee wetenschappers het weer in de ijle dampkring van Pluto hebben nagebootst.
Deze modellen laten zien dat winden op meer dan 4 kilometer boven het oppervlak van Pluto bijna altijd westwaarts waaien, tegen de rotatie van de dwergplaneet in. Tegelijkertijd is er aan de westkant van Sputnik Planitia sprake van een sterke noordelijke stroming, die deel uitmaakt van een windcirculatie.
De daar aanwezige hoge bergen zorgen ervoor dat de koude lucht niet uit het bekken kan ontsnappen.
De voorspelde windpatronen zouden de verklaring kunnen zijn voor het bestaan van de donkere vlakten en windstrepen ten westen van Sputnik Planitia.
Die zouden niet alleen het gevolg kunnen zijn van stofafzettingen, maar ook van de opwarming en/of erosie die de luchtstromen veroorzaken. (EE) (Photo credit: NASA / Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory / Southwest Research Institute)
