Twee jaar geleden werd voorspeld dat de witte dwerg WD 0810-353 over zo’n 30.000 jaar de zon zou passeren op een afstand van slechts 0,5 lichtjaar.
Voor zover bekend de op twee na meest nabije passage van een ster. Interessant voor de dan levende astronomen, omdat zo’n close encounter de banen van objecten voorbij de baan van Neptunus zou kunnen verstoren.
Maar nieuw onderzoek laat zien dat er te vroeg is gejuicht. De voorspelling was gebaseerd op metingen van de Europese satelliet Gaia, die van talloze sterren de afstand, eigenbeweging (aan de hemel) en radiële snelheid (langs de waarneemrichting) meet. Deze laatste wordt afgeleid uit de dopplerverschuiving van de lijnen in het spectrum van de ster. Daaruit hadden astronomen berekend dat WD 0810-353, die nu op een afstand van 36 lichtjaar staat, met een snelheid van 374 kilometer per seconde onze kant op komt. Hierop kwam echter al direct kritiek. Omdat de witte dwerg een zeer krachtig magnetisch veld heeft, is zijn spectrum ingewikkelder dan dat van een gewone witte dwerg van dezelfde temperatuur.
Dat maakt het veel moeilijker zo niet onmogelijk om uit het ‘eenvoudige’ Gaia-spectrum de radiële snelheid af te leiden. Er was nieuw, gedetailleerd onderzoek nodig en dat is nu verricht door de Ierse astronoom John Landstreet en zijn collega’s. Het drietal heeft spectra geanalyseerd, vastgelegd met de Very Large Telescope van de ESO in Chili. Deze spectra vertonen complexe, zwakke absorptie- en polarisatiedetails, waarvan uiteindelijk de sterkste gebruikt konden worden voor het afleiden van de radiële snelheid van de witte dwerg.
Die blijkt ruwweg +85 kilometer per seconde te bedragen, waardoor de afstand tot de zon juist toeneemt.
De onzekerheid in deze waarde is echter zo groot, 140 km/s, dat de ster ook naar ons toe zou kunnen bewegen.
Maar ook in dat geval zal hij niet dicht langs de zon komen.
Desondanks blijft WD 0810-353 volgens de astronomen een interessante ster. Het is namelijk een van de meest nabije witte dwergen met een zeer sterk en complex magnetisch veld. (GB/Astrophysical Journal 952: 129) (Image Credit: (Carl Knox/OzGray/Wikipedia)
