Onderzoekers van de Universiteit van Californië, in Berkeley, zijn er voor het eerst in geslaagd om Mab en Perdita, twee piepkleine maantjes van Uranus, vanaf de aarde te fotograferen. Dat was eerder niet gelukt met de grote Keck-telescoop op Hawaii, maar nu wel. Die telescoop was hiertoe voorzien van een optisch systeem voor het compenseren van de verstorende trillingen van de lucht boven de sterrenwacht. Mab werd in 2003 ontdekt op opnamen gemaakt met de Hubble Space Telescope, maar bleek daarna ook al in 1986 te zijn gefotografeerd door de passerende Voyager 2. Het maantje is het buitenste van de dertien maantjes die het dichtst om Uranus draaien, de Portia-groep. Hij doet dat op een afstand van slechts 72.000 kilometer boven het wolkendek van de planeet. Edward Molter en collega’s maakten op 28 oktober 2019, toen Uranus precies tegenover de zon stond, 53 opnamen in het nabij-infrarood van het gebied waarin het maantje zich zou moeten bevinden. Deze opnamen werden daarna ‘opgeteld’, rekening houdend met de tussenliggende verplaatsing van het object. Mab vertoonde zich op nog geen 300 kilometer van de voorspelde positie. Het lichtstipje kon geen toevallig ruis-effect zijn, want als de afzonderlijke opnamen op verschillende manieren werden opgeteld kwam het steeds op dezelfde positie tevoorschijn. In combinatie met de eerdere Hubbleopname in zichtbaar licht werd afgeleid dat het oppervlak van Mab waarschijnlijk vergelijkbaar is met het ijsachtige oppervlak van de veel grotere Miranda, de eerste maan buiten de baan van Mab. De diameter van Mab zou in dat geval ongeveer 12 kilometer zijn en mogelijk is het maantje ook wat langgerekt.
De Keck-opnamen brachten ook het maantjes Perdita aan het licht. Ook dit werd in 2003 ontdekt op Hubble-opnamen en daarna gevonden op Voyager-opnamen. Dit maantje bevindt zich binnen de baan van Mab en werd eveneens op nog geen 300 kilometer van de voorspelde positie gevonden. Het zou net als Mab ongeveer 12 kilometer groot zijn, waarmee dit tweetal nu de kleinste (waargenomen) maantjes van Uranus zijn. (GB/Icarus 405,15 november) (Image Credit: E. Molter, I. de Pater, C. Moeckel)
