Image default

Thuisbasis van verst bekende ‘snelle radioflits’ is een groep van zeven sterrenstelsels

In de zomer van 2022 ontdekten astronomen de krachtigste en verst verwijderde snelle radioflits die ooit is waargenomen. Een team van astronomen onder leiding van Alexa Gordon van de Northwestern University (VS) heeft nu de oorsprong ervan weten te achterhalen: een groepje van zeven onderling wisselwerkende sterrenstelsels die mogelijk bezig zijn om met elkaar te fuseren. Zulke opeenhopingen van sterrenstelsels zijn zeldzaam. Het nieuwe resultaat is vandaag gepresenteerd tijdens de 243e bijeenkomst van de American Astronomical Society in New Orleans (VS). Snelle radioflitsen zijn korte, maar krachtige uitbarstingen van radiostraling waarbij meer energie vrijkomt dan onze zon in een heel jaar produceert. En de recordbrekende snelle radioflits, met de aanduiding FRB 20220610A, was nog extremer dan zijn voorgangers. Hij was niet alleen viermaal zo energierijk, maar speelde zich ook op grote afstand af. Op het moment dat FRB 20220610A ontstond, was het heelal slechts 5 miljard jaar oud. Ter vergelijking: nu is het heelal 13,8 miljard jaar oud. In eerste instantie dachten astronomen dat de radioflits afkomstig was van een enkel, onregelmatig gevormd sterrenstelsel of een groepje van drie verre sterrenstelsels. Maar de scherpe Hubble-opnamen suggereren nu dat de verre vormeloze ‘blob’ uit minstens zeven sterrenstelsels bestaat die ongelooflijk dicht bij elkaar staan. Zo dicht bij elkaar zelfs, dat ze allemaal binnen ons eigen Melkwegstelsel zouden passen. Dat doet vermoeden dat ze bezig zijn om samen te smelten. Hoewel astronomen sinds de eerste ontdekking in 2007 al bijna duizend snelle radioflitsen hebben waargenomen, staat nog steeds niet helemaal vast hoe ze ontstaan. Wel zijn astronomen het erover eens dat bij zo’n snelle radioflits een compact object betrokken moet zijn, zoals een zwart gat of neutronenster. (EE) (Image Credit: NASA, ESA, STScI, Alexa Gordon (Northwestern)

Ook interessant

RR Lyrae-sterren bevestigen nieuwe Melkwegsatelliet

stipmedia

Er zit geen grote oceaan van magma onder het oppervlak van Jupitermaan Io

stipmedia

Grootste onderzoek van uitdijing heelal lost ‘Hubble-spanning’ niet op

stipmedia

De grootste en oudste inslagkrater op de maan is ronder dan gedacht

stipmedia

Hubble-ruimtetelescoop zoomt in op een beroemde quasar

stipmedia

Ster XX Trianguli vertoont geen regelmatige vlekkencyclus zoals onze zon

stipmedia