Bij een gedetailleerd onderzoek van de rode reuzenster V Hydrae zijn onderzoekers van de Universiteit van Californië te Los Angeles en het Jet Propulsion Laboratory van NASA meer te weten gekomen over de doodsstrijd waarin deze ster verwikkeld is.
Ze ontdekten dat de koolstofrijke ster is omgeven door zes langzaam uitdijende ringen van moleculair materiaal en tegelijkertijd in twee richtingen materie met hoge snelheid de ruimte in spuit.
Een en ander wijst erop dat de ster een snelle evolutie doormaakt. Het overgrote deel van alle sterren met massa’s gelijk aan of groter dan die van onze zon evolueren tot wat wetenschappers ‘asymptotische reuzentaksterren’ of AGB-sterren noemen.
V Hydrae is een voorbeeld van zo’n AGB-ster. Hij bevindt zich op ongeveer 1300 lichtjaar van de aarde in het sterrenbeeld Hydra (Waterslang).
Temidden van deze miljoenen sterren neemt V Hydrae een bijzondere plek in. Hij staat bekend om zijn unieke gedrag en eigenschappen, zoals extreem grote uitbarstingen van plasma (heet gas) die ongeveer eens in de acht jaar plaatsvinden, en de aanwezigheid van een bijna onzichtbare begeleidende ster die bijdraagt aan zijn explosieve karakter.
Net als de meeste rode reuzensterren die hun einde naderen, heeft V Hydrae het grootste deel van zijn oorspronkelijke massa weggeblazen. Maar tot verrassing van de astronomen is de materie verspreid over een periode van ongeveer 2100 jaar uitgestoten in de vorm van een reeks ringen. Daarnaast hebben ze geconstateerd dat er ook loodrecht op de ringen gas met hoge snelheid ontsnapt. Hoe de waargenomen ringen precies zijn ontstaan is nog onbekend, maar de onderzoekers vermoeden dat één of meer begeleidende sterren daarbij een rol hebben gespeeld.
Hoe dan ook: het gangbare idee dat AGB-sterren een het grootste deel van hun massa verliezen door in relatief rustig tempo materie alle kanten op te blazen.
De resultaten van het onderzoek, dat werd uitgevoerd met behulp van de Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) en gegevens van de Hubble-ruimtetelescoop, is op 28 maart gepubliceerd in The Astrophysical Journal. (EE)
(Image Credit: (ALMA (ESO/NAOJ/NRAO)/S. Dagnello (NRAO/AUI/NSF)
