Het restant van een dode ster waarvan voorspeld werd dat het met hoge snelheid de buitenwijken van ons zonnestelsel zou doorkruisen, blijkt dat toch niet te zullen doen. Door zijn sterke magnetische veld hebben wetenschappers de baan van de ster door het Melkwegstelsel verkeerd geïnterpreteerd (arXiv). Gebeurtenissen in de ruimte zijn vaak gewelddadig, bijvoorbeeld wanneer een zware ster zijn laatste restje brandstof heeft gebruikt.
Dat resulteert in een explosie waarbij de uitgeputte kern van de ster bijna letterlijk als een kanonskogel wordt weggeschoten. Als zo’n kern – een zogeheten witte dwerg – dicht in de buurt van ons zonnestelsel komt, kan dat behoorlijk ontwrichtende gevolgen hebben.
Astronomen willen daarom graag weten of er sterren zijn die onze kant op komen. Vadim Bobylev en Anisa Bajkova van de Russische Academie van Wetenschappen hebben eerder dit jaar een artikel gepubliceerd waarin ze een aantal kandidaten noemen voor een toekomstige ontmoeting met ons zonnestelsel.
De meest interessante was een witte dwerg met de aanduiding WD0810-353.
Met behulp van gegevens van de Europese astrometrische satelliet Gaia berekenden Bobylev en Bajkova dat WD0810-353 een snelheid van maar liefst 373 kilometer per seconde heeft en over slechts 29.000 jaar onze zon op een afstand van 0,49 lichtjaar zou passeren.
Daarbij zou de witte dwerg de zogeheten Oortwolk – een populatie van kleine, ijzige objecten in het verre buitengebied van het zonnestelsel – binnendringen, met als gevolg dat ons deel van het zonnestelsel met kometen zou worden bestookt. Maar zo’n vaart zal het niet lopen. De Gaia-gegevens hebben weliswaar de meest nauwkeurige driedimensionale kaart van de Melkweg tot nu toe opgeleverd, maar bij het berekenen van de snelheden van witte dwergen hebben ze zo hun beperkingen. Met die wetenschap heeft een team van astronomen, onder leiding van John Landstreet van het Armagh Observatory & Planetarium (VK), het geval WD0810-353 nog eens goed onder de loep genomen. Ze verkregen nieuwe spectra van de witte dwerg en ontdekten dat de waterstof-alfalijn in deze spectra door het sterke magnetische veld van de witte dwerg is verschoven naar het blauwe deel van het spectrum.
Vaak duidt zo’n blauwverschuiving erop dat een object onze kant op komt, maar in dit geval is daar dus geen sprake van. De nieuwe analyse van Landstreet en collega’s laat bovendien zien dat de snelheid van de ster slechts ongeveer 83 kilometer per seconde bedraagt.
Dat betekent dat hij geen hogesnelheidsster is en niet over 29.000 jaar in botsing zal komen met de Oortwolk. Hij komt niet eens in de buurt. (EE)
(Image Credit: NASA/ESA)