Image default

Planetoïde 2020 XL5 blijkt een ‘aardse trojaan’ te zijn

Met behulp van de 4,1-meter SOAR (Southern Astrophysical Research) telescoop op Cerro Pachón in Chili hebben astronomen onder leiding van Toni Santana-Ros van de Universiteiten van Alicante en Barcelona de onlangs ontdekte planetoïde 2020 XL5 waargenomen om diens baan en grootte te bepalen.
Hun resultaten bevestigen dat 2020 XL5 een aardse trojaan is, een planetoïde die dezelfde baan om de zon doorloopt als onze eigen planeet.
Het is de grootste aardse trojaan die tot nu toe is ontdekt (Nature Communications).
Van verschillende planeten in ons zonnestelsel is bekend dat ze door trojaanse planetoïden worden begeleid.
Planetoïden van dit type verzamelen zich op specifieke plekken langs de planeetbaan, die lagrangepunten worden genoemd. Planetoïde 2020 XL5 is pas de tweede trojaan die in de buurt van de aarde is aangetroffen.
De eerste, 2010 TK7, werd in 2011 als zodanig herkend.
Uit de opnamen die met de SOAR-telescoop zijn gemaakt blijkt dat 2020 XL5 waarschijnlijk een planetoïde van type C is.
Dat wil zeggen dat het een donker object is dat veel koolstof bevat. 2020 XL5 heeft een middellijn van ongeveer 1,2 kilometer en is daarmee drie keer zo groot 2010 TK7.
Toen 2020 XL5 werd ontdekt, was zijn baan rond de zon niet nauwkeurig genoeg bekend om te kunnen zeggen of het gewoon een planetoïde was die de aardbaan kruist of dat het een trojaan betrof.
Aan de hand van de nieuwe positiemetingen met de SOAR-telescoop hebben de astronomen de planetoïde nu echter kunnen terugvinden op opnamen die voor diens ontdekking zijn gedaan.
Met behulp van de extra meetpunten kon de omloopbaan van 2020 XL5 veel nauwkeuriger worden bepaald.
De nieuwe bevindingen laten overigens ook zien dat 2020 XL5 niet voor altijd een trojaanse asteroïde zal blijven.
Hij zal nog minstens 4000 jaar op zijn huidige plek te vinden zijn, maar door gravitationele verstoringen uiteindelijk ontsnappen en zijn ‘carrière’ voortzetten als gewone planetoïde. (EE)
(Image Credit: NOIRLab/NSF/AURA/J. da Silva/Spaceengine)

Ook interessant

RR Lyrae-sterren bevestigen nieuwe Melkwegsatelliet

stipmedia

Er zit geen grote oceaan van magma onder het oppervlak van Jupitermaan Io

stipmedia

Grootste onderzoek van uitdijing heelal lost ‘Hubble-spanning’ niet op

stipmedia

De grootste en oudste inslagkrater op de maan is ronder dan gedacht

stipmedia

Hubble-ruimtetelescoop zoomt in op een beroemde quasar

stipmedia

Ster XX Trianguli vertoont geen regelmatige vlekkencyclus zoals onze zon

stipmedia