Planeet-wetenschappers van het Southwest Research Institute denken serieus na over een toekomstige onbemande ruimtemissie naar de Kuipergordel, waarbij de dwergplaneet Pluto als uitvalsbasis dient.
Een verkennende studie, waarvan de resultaten zijn gepresenteerd tijdens de 50ste bijeenkomst van de Division for Planetary Sciences van de American Astronomical Society die deze week wordt gehouden, laat zien dat de grote Plutomaan Charon daarbij een belangrijke rol kan spelen.
De Kuipergordel is een brede band van talrijke ijsachtige hemellichamen die even voorbij de omloopbaan van de planeet Neptunus begint.
Normaal gesproken zou de verkenning van deze verre buitenwijk van ons zonnestelsel een kostbare aangelegenheid zijn.
Om de kosten te drukken kan een ruimtesonde worden uitgerust met een ionenmotor, vergelijkbaar met die van de onlangs gelanceerde Europees/Japanse ruimtemissie BepiColombo.
Zo een aandrijving kan weliswaar met weinig brandstof toe, maar is niet geschikt voor snelle koersveranderingen.
Om Pluto en zijn manen toch van alle kanten te kunnen onderzoeken, kan echter de zwaartekracht van Charon worden benut.
Via scheervluchten langs deze maan zou de ruimtesonde het hele Pluto-stelsel kunnen verkennen.
Na afloop van dat (jarenlange) onderzoek kan een laatste scheervlucht langs Charon de ruimtesonde uiteindelijk de Kuipergordel in slingeren.
Met zijn eigen ionenmotor zou deze dan een aantal van de daar aanwezige ijsdwergen kunnen gaan verkennen.
De details van de ‘Pluto Orbiter-Kuiper Belt Explorer Mission zullen de komende maanden verder worden uitgewerkt. (EE)