Noem het sterrenbeeld Virgo (Maagd) en de aandacht van veel waarnemers gaat naar het gebied gelegen tussen de sterren β Leo (Denebola) en ε Vir (Vindemiatrix).
Daar immers bevindt zich de grootste nabijgelegen cluster van melkwegstelsels, de Virgocluster.
Voor het NGC-object van deze maand gaan we echter naar een gebied ten oosten van de hoofdster van de Maagd, Spica (α Vir), waar doorgaans weinig waarnemers een kijkje nemen.
Daar vinden we de bolvormige sterrenhoop NGC 5634.
Door Kurt Christiaens en Mat Drummen
Wanneer het lenteseizoen opschuift richting zomer, verschuift voor deepskywaarnemers na middernacht het zwaartepunt van de aandacht van de melkwegstelsels van de Virgocluster
naar een andere interessante klasse van objecten, de bolvormige sterrenhopen.
NGC 5634 in Virgo is een wat minder bekende bolhoop.
Hij is vrij makkelijk te lokaliseren.
Halverwege tussen de sterren ιVir (Syrma, +4,1) en μ Vir (3,9) staat de wat zwakkere ster 104 Vir (+6,2).
NGC 5634 staat een halve graad ten noordoosten van de laatstgenoemde ster.
Waarnemeningen
De bolhoop NGC 5634 werd in maart 1785 ontdekt door William Herschel met zijn zelfgebouwde 47,5 cm telescoop.
Omdat hij viermaal verder van ons vandaan staat dan bijvoorbeeld de bekende bolhoop Messier 13 in Hercules, is de schijnbare omvang ervan bescheiden.
We kunnen hem dan ook veel moeilijker ‘in sterren oplossen’ dan de meer bekende Messier bolhopen.
Maar het blijft een boeiend object, zeker voor bezitters van wat grotere instrumenten.
NGC 5634 is dan ook opgenomen in lijsten van interessante objecten, zoals de Herschel 400.
Deze bolhoop is met een magnitude van +9,5 en een oppervlaktehelderheid van +12,1 ook in bescheiden telescopen vrij goed zichtbaar.
Bij middelmatige vergrotingen toont hij zich als een kleine, ronde nevel met een doorsnede van ongeveer 3′.
Het vrij opvallende centrum, met een omvang van circa 1′, is omgeven door een zwakke halo.
Enkele nabijgelegen opvallende voorgrondsterren zorgen voor een aantrekkelijk beeldveld.
Aan de oostelijke zijde staat een ster van magnitude +7,9, ten zuidwesten ervan een ster van +9,9 en aan de noordwestrand eentje van +11,5.
Bekijk je de bolhoop NGC 5634 door een telescoop met een opening van 20 tot 30 cm dan is de rand korrelig, zonder dat er echt individuele sterren zichtbaar zijn.
(Image Credit:NASA, STScI )
Lees het hele artikel en bestel het juninummer van Zenit.