Op 30 december jl. is NASA’s ruimtesonde Juno dicht langs het oppervlak van de Jupitermaan Io gevlogen.
Bij die gelegenheid zijn weer spectaculaire foto’s gemaakt, waarop duidelijke tekenen van vulkanische activiteit te zien zijn. De ‘flyby’ van Juno was de meeste nabije van de afgelopen decennia. De ruimtesonde naderde het oppervlak van Io tot op 1500 kilometer.
Het doel was om meer inzicht te krijgen in de eigenaardigheden van de exotische maan.
Door data van de meest recente scheervlucht te combineren met eerdere waarnemingen, wil het wetenschappelijke team van de Juno-missie onderzoeken hoe het vulkanisme op Io varieert. Io is niet veel groter dan de maan van onze eigen planeet. Maar waar er op de maan van de aarde niet veel lijkt te gebeuren, is Io een vulkanische knoeiboel.
Hij doorloopt een excentrische baan om Jupiter, waardoor de zwaartekracht die deze reuzenplaneet op hem uitoefent in sterkte varieert.
De veranderlijke aantrekkingskracht van Jupiter veroorzaakt spanningen in het inwendige van deze maan, die enorm veel warmte genereren en ervoor zorgen dat het inwendige stroperig blijft.
Ook de drie andere grote manen van Jupiter trekken aan Io, met als resultaat dat deze voortdurend vulkanische activiteit vertoont. De daarbij vrijkomende gassen blijven niet bij Io, maar belanden in de torus van plasma (elektrisch geladen gas) die Jupiter omringt en die sterke poollichten opwekt boven de polen van de planeet.
Op 3 februari a.s. zal Juno Io nogmaals tot op 1500 kilometer naderen en zijn onderzoek voortzetten – nu het nog kan. De ruimtesonde is cirkelt al sinds 2016 om Jupiter en haar instrumenten beginnen tekenen van aftakeling te vertonen. De ruimtesonde zal in bedrijf blijven tot tot september 2025, of totdat zij het begeeft, mocht dat eerder gebeuren. (EE) (Image Credit: NASA/JPL-Caltech/SwRI/MSSS/Ted Stryk)
