Wetenschappers denken een stukje oeroud aards gesteente te hebben aangetroffen in een maansteen die door astronauten van de Apollo 14 is meegenomen.
Vermoed wordt dat het ongeveer 4 miljard jaar oude gesteente van de aarde is weggeblazen bij de inslag van een komeet of planetoïde.
Op het moment van deze inslag bevond de maan zich drie keer zo dicht bij onze planeet als nu.
Het brokje gesteente, dat maar twee gram weegt, is kort na zijn ‘lancering’ op de maan beland, waar het zich vermengde met het daar aanwezige oppervlaktemateriaal.
Onderzoek laat zien dat het bestaat uit kwarts, veldspaat en zirkoon, mineralen die veel voorkomen op aarde, maar heel zeldzaam zijn op de maan.
Uit een chemische analyse van het fragment blijkt dat het is gekristalliseerd in een zuurstofrijke en betrekkelijk koele omgeving.
Dat past beter bij de aarde dan de maan, maar toch is het niet helemaal zeker dat het gesteente ook werkelijk van onze planeet afkomstig is.
Het zou theoretisch ook diep in de mantel van de maan kunnen zijn gevormd, al is dat minder waarschijnlijk.
Het lijkt er overigens op dat het gesteente bij meer dan één inslag betrokken is geweest.
Het is niet lang na aankomst op de maan deels gesmolten en bedolven met oppervlaktemateriaal.
Heel vreemd is dat niet, want 4 miljard jaar geleden vonden er zowel op de aarde als op de maan regelmatig grote inslagen plaats.
Uiteindelijk is het gesteente ongeveer 26 miljoen jaar geleden weer aan de oppervlakte gekomen.
Dat zou zijn gebeurd bij de inslag waarbij de 340 meter grote Cone-krater is gevormd.
De Apollo-astronauten hebben de steen bijna 48 jaar geleden vlak bij deze krater opgeraapt. (EE)