Onderzoek door wiskundigen van de University of Technology Sydney (UTS, Australië) laat zien dat de zogeheten Stelling van de eindeloos typende apen weliswaar correct is, maar ook enigszins misleidend. Ons heelal zal namelijk bij lange na niet lang genoeg bestaan om een willekeurig typende aap bij toeval het complete werk van Shakespeare te laten reproduceren (Franklin Open, december 2024). Het bekende gedachte-experiment van de typende aap wordt gebruikt om de beginselen van waarschijnlijkheid en willekeur begrijpelijk te maken. Het zeer tot de verbeelding sprekende idee duikt op allerlei plekken op – van tv-series zoals The Simpsons tot het Transgalactisch Liftershandboek van Douglas Adams en TikTok. In zijn oorspronkelijke vorm maakt de stelling gebruik van ofwel een oneindig aantal apen, ofwel een oneindige periode van ‘apenarbeid’. UTS-wiskundigen Stephen Woodcock en Jay Falletta besloten echter om te kijken naar de waarschijnlijkheid dat een gegeven reeks letters wordt getypt door een eindig aantal apen, binnen een eindige tijdperiode die in overeenstemming is met de geschatte levensduur van ons heelal. Bij hun berekeningen zijn Woodcock en Falletta ervan uitgegaan dat een toetsenbord alle letters van de Engelse taal bevat evenals enkele leestekens. Behalve met één enkele aap hebben ze de berekeningen ook uitgevoerd met de huidige wereldbevolking van ongeveer tweehonderdduizend chimpansees. Daarbij gebruikten ze een nogal optimistische typesnelheid van één toetsaanslag per seconde tot aan de voorspelde warmtedood van het heelal over ongeveer 10^100 jaar (een 1 gevolgd door 100 nullen). De resultaten laten zien dat er een kans van ongeveer vijf procent bestaat dat een chimpansee gedurende zijn leven bij toeval een keer het woord ‘bananen’ typt. Maar zelfs alle chimpansees tezamen kunnen het complete werk van Shakespeare (bijna 900.000 woorden) vrijwel zeker niet reproduceren voordat het heelal aan zijn eind komt. (EE) (Image credit: New York Zoological Society/Wikipedia)
