Een internationaal team van astronomen heeft, met het VIMOS-instrument van de Very Large Telescope van ESO, een kolossale structuur in het vroege heelal ontdekt.
Deze proto-supercluster van sterrenstelsels, die de bijnaam Hyperion heeft gekregen, is de grootste en meest massa-rijke structuur die tot nu toe op zo’n grote afstand en in zo’n ver verleden, slechts 2,3 miljard jaar na de oerknal, is ontdekt.
De enorme massa van de proto-supercluster wordt geschat op meer dan duizend biljoen keer de massa van de zon.
Dat is vergelijkbaar met de massa van de grootste structuren die in het huidige heelal worden waargenomen.
Astronomen zijn verbaasd dat er zo vroeg al zulke grote structuren bestonden.
Hyperion is gesitueerd in het sterrenbeeld Sextant. Zijn bestaan werd opgemerkt bij een analyse van de enorme hoeveelheid gegevens die voortkwamen uit de VIMOS Ultra-deep Survey.
Deze survey heeft een unieke 3D-kaart van de verdeling van meer dan 10.000 sterrenstelsels opgeleverd. De astronomen hebben ontdekt dat Hyperion een zeer complexe structuur heeft, bestaande uit minstens zeven gebieden van hoge dichtheid die door filamenten van sterrenstelsels met elkaar verbonden zijn.
Zijn afmetingen zijn vergelijkbaar met die van nabije superclusters, hoewel deze een heel andere structuur hebben.
Nabijere superclusters hebben doorgaans een veel geconcentreerdere massaverdeling.
Dit verschil is waarschijnlijk toe te schrijven aan het feit dat de zwaartekracht bij nabije superclusters miljarden jaren de tijd heeft gehad om de beschikbare materie dichter bijeen te brengen.
Daar is in het geval van de veel jongere Hyperion veel minder tijd voor geweest.
Gezien zijn grote omvang zo vroeg in de geschiedenis van het heelal, zal Hyperion naar verwachting tot iets evolueren dat vergelijkbaar is met de grootste structuren in het lokale heelal, zoals de superclusters die tezamen de Grote Muur van Sloan vormen of de Virgo-supercluster, waartoe ons eigen Melkwegstelsel behoort. (EE)