Kan een zware ster zichzelf doormidden snijden? Volgens twee kosmologen van de universiteit van New York is dat soms inderdaad mogelijk en wel direct vóór het moment dat zo’n ster zich aan het einde van zijn leven opblaast. Het gaat dan om een supernova-explosie die geconcentreerd is in het vlak van de evenaar van de ster, waarbij de energie wordt geleverd door een magnetar die tijdens de instorting van de kern van de opgebrande ster ontstaat. Tijdens deze instorting vormt zich een neutronenster van zo’n tien kilometer groot. Dat is vergeleken met de omvang van de oorspronkelijke ster een zandkorrel in een bol van één meter! Dat sterretje krijgt als gevolg van zijn compressie en supersnelle rotatie een heel sterk magnetisch veld. In sommige gevallen kan dat honderd biljoen (1014) maal zo sterk worden als het magnetische veld van de aarde. Zulke uitschieters worden magnetars genoemd.
Deze magnetars leveren de energie die de oorspronkelijke ster door een supernova-explosie opblaast. Dat gebeurt met plasma dat met snelheden van bijna die van het licht vanuit het centrum wordt weggeslingerd. Maar volgens de Amerikaanse onderzoekers Marcus DuPont en Andrew MacFadyen zou de ster hierbij ook in tweeën kunnen worden gesneden. Dat zou mogelijk zijn in het vlak van de evenaar, waar het weggeslingerde plasma als gevolg van de snelle aswenteling van de magnetar het meest geconcentreerd is.
Computersimulaties van dit proces laten zien dat dit ‘doorsnijden’ mogelijk is bij plasmastromingen die binnen een hoek van 0,2 graden zijn geconcentreerd. Zij fungeren dan als een heel dun, heet, ronddraaiend ‘mes’ dat gemakkelijk de omringende stermaterie wegduwt. Hoe scherper dit mes, des te beter dit lukt, net zoals bij een echt mes. In slechts vier seconden zou dit relativistische mes de gehele ster hebben doorsneden. Eenmaal buitengekomen zou het plasma-mes zich dan samentrekken tot een ring. de onderzoekers suggereren ook mogelijkheden om tekenen van zulke doormidden gesneden sterren te kunnen waarnemen. Bijvoorbeeld door bepaalde effecten in het licht of de gammastraling die tijdens een supernova wordt uitgezonden. (GB/Astrophysical Journal Letters 959: L23) (Image Credit:Wikipedia/Adobe)
