Door Anco van Hal, presentator en producer van de astronomie en ruimtevaart podcast SterrenStof
11 oktober: Vegas en Valley Of Fire State Park
Onze onvergetelijke Eclipse Chasers Tour 2023 begon op 11 oktober in het bruisende Las Vegas, waar we verbleven in het befaamde Paris Hotel. Zodra we aankwamen, viel de prachtige Sphere (waar nu U2 optrad) ons op, en we zagen de maan de hele nacht in volle glorie boven dit iconische gebouw oplichten en tegelijkertijd geprojecteerd op de Sphere. Die dag zetten we onze reis voort naar het Valley Of Fire State Park, waar we werden omringd door rode rotsen en woestijnzand. Ik kon niet anders dan me voorstellen dat ik me voor het eerst op Mars bevond.
Op 12 oktober trokken we naar het Zion National Park, het drukst bezochte nationale park in de Verenigde Staten. Hier werden we omringd door majestueuze hoge rotsen, rivieren en watervallen. ’s Nachts overnachtten we in het pittoreske stadje Panguitch, waar de temperatuur ’s nachts daalde tot 5 graden onder nul, wat ons de volgende ochtend deed ontwaken met ijskoude ruiten.
13 oktober: Bryce Canyon en Arches National Park We vervolgden onze reis naar het Bryce Canyon National Park op 13 oktober, dat, hoewel minder toeristisch dan Zion, mijn persoonlijke favoriet werd. Hier werden we omringd door prachtige ravijnen en bergen. Bij het bezoekerscentrum stonden telescopen klaar om naar de zon te kijken in voorbereiding op de eclipsedag. Vervolgens zetten we onze reis voort naar het Arches National Park, waar we onderweg waarschuwingsborden tegenkwamen met de boodschap ‘Verwacht vertraging: Eclipse-verkeer
Die avond en nacht heb ik gewapend met een iPhone 13 Pro en rood licht prachtige foto’s gemaakt van de Melkweg en Jupiter, die door de stenen bogen van het Arches National Park schenen. Deze foto’s zijn nu te bewonderen op onze Instagram-pagina in de vorm van reels. Het is werkelijk ongelooflijk dat we met zo’n smartphone professionele foto’s kunnen maken.
14 oktober: De ringvormige zonsverduistering En toen was het eindelijk zover: de dag van de Annular Eclipse, ofwel de Ringvormige Zonsverduistering. Dit zeldzame natuurverschijnsel ontstaat wanneer de maan tussen de aarde en de zon beweegt, maar niet groot genoeg lijkt om de hele zonneschijf te bedekken. Dit creëert een ringvormige band van zonlicht rond de omtrek van de maan, waardoor de zon lijkt op een heldere ring, met een donkere schijf in het midden.
Om de verkeersdrukte te vermijden, vertrokken we al om 5 uur ’s ochtends vanuit ons hotel om een perfecte plek te bemachtigen in Goosenecks State Park, waar een ‘Ring Of Fire Fest’ werd gehouden met plezier, foodtrucks en eclipsactiviteiten. We kwamen er rond half 8 aan en parkeerden aan de rand van een prachtige kloof. De zon kwam op terwijl iedereen zich installeerde met telescopen, camera’s en eclipsebrillen. De sfeer deed me denken aan onze totale zonsverduistering in 2017 in Oregon, waar iedereen vol verwachting en opgetogen zat te wachten op dit wonderbaarlijke natuurverschijnsel.
Ik had mijn reistelescoop, de compacte en geavanceerde DWARF, bij me, dankzij de telescoopwinkel Ganymedes uit Amstelveen. Met deze telescoop kon ik de zon prachtig in beeld krijgen, live gestreamd naar mijn iPhone. De telescoop volgde de zon automatisch, en terwijl ik aan het testen was, trok een vliegtuig over de zon, wat een onverwachte gelegenheid bood om foto’s te maken. Naast de zon zag ik zelfs twee zonnevlekken. Een mooi begin van de dag!
De eclips begon rond 9:30 uur, en ik volgde deze met mijn slimme telescoop tot het hoogtepunt rond 11:50 uur. Ik heb de totaliteit van de ringvormige zonsverduistering gefilmd, en dit is nu te zien op onze Instagram-pagina. Tijdens de totaliteit klonk overal applaus, verwondering en vreugde. Het gevoel van verwondering vulde de lucht, en het resultaat is binnenkort te beluisteren en te zien in onze podcast en op het SterrenStof YouTube-kanaal.
Bijzonder genoeg verscheen de planeet Venus hoog aan de hemel, naast de verduisterde zon. Het was een prachtige ervaring om deze heldere planeet overdag te zien.
In het park waren ook kraampjes met eclipsebrillen en informatiestands. Bij een van de stands zat een Navajo-indiaan die niet naar de verduistering mocht kijken. Voor sommige Navajo-indianen heeft een zonsverduistering een spirituele betekenis, en ze geloven dat het kijken naar een eclips negatieve invloeden kan brengen. Dit was een belangrijk moment om respect te tonen voor de natuur en haar krachten.
Wat deze dag extra speciaal maakte, was de ontmoeting met gelijkgestemde mensen die allemaal dezelfde fascinatie voor de kosmos deelden.
15 oktober: Horseshoe Bend en de Grand Canyon Op 15 oktober brachten we de ochtend door bij Horseshoe Bend, een spectaculaire natuurlijke geologische formatie in de buurt van Page, Arizona. Hier ziet de Colorado-rivier uit als een hoefijzer, vandaar de naam. De kleuren bij zonsopkomst waren betoverend en de foto’s die we maakten, leken bijna onwerkelijk.
Vervolgens reisden we door naar de Grand Canyon, een indrukwekkende kloof die bijna niet op foto’s vast te leggen is. De grootsheid van de Grand Canyon deed me denken aan Mars en zijn Valles Marineris.
16 oktober: Flagstaff en Lowell Observatory
Flagstaff, een charmant stadje, werd onze favoriete stop op de reis. Hier genoten we van trendy eetgelegenheden en lekker eten en drinken. Er was zelfs een Dark Sky Brewery met bier dat astronomisch lekker smaakte. In Flagstaff bezochten we ook het Lowell Observatory, bekend vanwege enkele opmerkelijke prestaties en ontdekkingen.
De oorspronkelijke telescoop waarmee Pluto werd ontdekt kon bewonderd worden, en we keken door verschillende grote telescopen naar de nachtelijke hemel. Na het wachten in de rij om Saturnus te observeren, konden we door een mega telescoop maar liefst acht manen van de planeet zien, inclusief de Cassini-scheiding in de ringen en een wolkenband, een zeldzame waarneming.
17 oktober: De Arizona Meteor Crater en Orion in het vliegtuig Onze laatste dag op deze geweldige reis bracht ons naar de Arizona Meteor Crater, een indrukwekkende inslagkrater die is ontstaan door de inslag van een ijzeren meteoriet ongeveer 50.000 jaar geleden. De krater heeft een diameter van ongeveer 1,2 kilometer en is bijna 200 meter diep. De gids vertelde ons hoe de aardlagen rondom de krater in tegenovergestelde richting waren geslagen, wat resulteerde in een unieke geologische formatie.
Als kers op de taart besloot ik om live uit te zenden via SterrenStof op Instagram vanaf de krater. Dit moment was een hoogtepunt voor onze volgers, aangezien velen de krater en zijn omgeving konden ervaren alsof ze er zelf bij waren.
Terwijl we terugvlogen van Vegas naar Amsterdam, wachtte er nog een verrassing. Ik werd wakker tijdens de vlucht en keek uit het raam, waar ik tot mijn verbazing Orion, de jager, aan de hemel zag schitteren. Met mijn iPhone en een iets langere sluitertijd kon ik een prachtige foto maken van Orion, compleet met zijn zwaard en de Orionnevel.
Dit was het perfecte einde van onze Eclipse Chasers Tour 2023, een reis vol verwondering en avontuur waarbij we een zeldzame ringvormige zonsverduistering meemaakten en de natuurlijke pracht van Amerikaanse landschappen verkenden. Voor meer beelden en verhalen van deze onvergetelijke reis, nodig ik iedereen uit om onze Instagram-pagina te bezoeken op @sterrenstofnieuws en met ons mee te beleven.
