Image default

Dwergplaneet Ceres had mogelijk duizenden soortgenoten

Op basis van computersimulaties komen wetenschappers van de Universiteit van São Paulo (Brazilië) tot de conclusie dat de oorsprong van dwergplaneet Ceres ergens voorbij de omloopbaan van Saturnus heeft gelegen. In die koude buitenwijk van ons zonnestelsel zou het hebben gewemeld van de Ceres-achtige objecten (Icarus, juni).
Ceres is het grootste object in de planetoïdengordel – een verzameling van voornamelijk kleine rotsachtige objecten tussen de banen van de planeten Mars en Jupiter.
De ruwweg bolvormige dwergplaneet heeft een middellijn van bijna duizend kilometer en neemt ongeveer een derde van de totale massa van de gordel voor haar rekening.
Uit onderzoek met NASA-ruimtesonde Dawn is gebleken dat Ceres een kern heeft van zware materialen zoals ijzer en silicaten.
Maar anders dan haar talrijke metgezellen heeft zij een mantel van ammoniak- en waterijs. Met name de aanwezigheid van ammoniakijs wordt gezien als een aanwijzing dat Ceres in het koude buitengebied van ons zonnestelsel is gevormd, waar ammoniakijs in overvloed beschikbaar was.
Later zou de dwergplaneet, onder invloed van de aantrekkingskrachten van Jupiter en Saturnus, dichter naar de zon toe zijn gemigreerd.
Om deze hypothese te toetsen hebben de Braziliaanse natuurkundige Rafael Ribeiro de Sousa en zijn medewerkers een groot aantal computersimulaties uitgevoerd van de vorming van de reuzenplaneten in de schijf van gas en stof die onze zon 4,5 miljard jaar geleden nog omringde.
In hun model bevatte de schijf, naast Jupiter en Saturnus en de voorlopers van Uranus en Neptunus, een verzameling van duizenden objecten die qua grootte en chemische samenstelling op Ceres leken.
Deze laatste fungeerden als ‘bouwstenen’ voor de latere planeten, planetoïden en kometen.
De computersimulaties laten zien dat de vorming van de reuzenplaneten een nogal chaotisch proces was, waarbij talrijke planeten uit ons zonnestelsel zijn geslingerd.
Tegelijkertijd spreidden veel Ceres-achtige objecten zich over het hele zonnestelsel uit. Ervan uitgaande dat er voorbij de baan van Saturnus minstens 3600 Ceres-achtige objecten beschikbaar waren, laat het model zien dat het heel goed mogelijk is dat één daarvan – de huidige dwergplaneet Ceres dus – de huidige planetoïdengordel heeft bereikt. (EE)
(Image Credit: NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)

Ook interessant

Sterrenstelsel NGC 1052 is een geschikt doelwit voor de Event Horizon Telescope

stipmedia

Planeet-vormende schijven leefden langer in het vroege heelal

stipmedia

Heeft exoplaneet Trappist-1 b toch een atmosfeer?

stipmedia

Zonachtige sterren produceren vaker ‘supervlammen’ dan gedacht

stipmedia

Korte flirt van 2024 PT5 met de aarde

stipmedia

RR Lyrae-sterren bevestigen nieuwe Melkwegsatelliet

stipmedia