Volgens een bekende theorie zouden de moleculaire bouwstenen voor het leven op aarde door kometen op onze planeet zijn afgeleverd. Onderzoekers van de Universiteit van Cambridge hebben nu uitgepuzzeld onder welke omstandigheden dit kan gebeuren (Proceedings of the Royal Society A).
Om organisch materiaal op een planeet te kunnen afleveren, moeten kometen relatief langzaam bewegen – met snelheden van minder dan 15 kilometer per seconde. Bij hogere snelheden zouden de benodigde moleculen het niet overleven: door de hitte van de inslag vallen ze uit elkaar. De meest waarschijnlijke plek in een planetenstelsel waar kometen de juiste snelheid hebben, is waar de omloopbanen van een aantal planeten dicht bij elkaar liggen. In dat geval zou een komeet als het ware van de ene planeet naar de andere kunnen worden doorgegeven, waardoor zijn snelheid afneemt. Bij voldoende lage snelheid zou de komeet vervolgens op het oppervlak van een van de planeten neerstorten en daarbij de moleculen afleveren waarvan wetenschappers vermoeden dat ze nodig zijn voor het ontstaan van leven. Met behulp van verschillende wiskundige modelleringstechnieken hebben de onderzoekers vastgesteld dat kometen de benodigde moleculen alleen in specifieke gevallen ongeschonden kunnen afleveren.
In het geval van planeten die rond een ster zoals onze zon draaien moet de planeet een geringe massa hebben en is het gunstig als zijn omloopbaan dicht bij die van naburige planeten in het stelsel ligt.
De onderzoekers hebben ontdekt dat dit des te meer geldt voor planeten rond sterren die minder massa hebben dan onze zon, waar doorgaans veel hogere snelheden worden bereikt.
In zo’n stelsel zou een komeet door de zwaartekracht van de ene planeet naar binnen getrokken kunnen worden om, voordat hij inslaat, aan een andere planeet te worden doorgegeven.
Als dit zich maar vaak genoeg herhaalt, zou de komeet zo sterk worden afgeremd dat sommige prebiotische moleculen de uiteindelijke tocht door de atmosfeer van een planeet kunnen overleven.
Voor planeten die om een lichtere ster cirkelen, een rode dwergster bijvoorbeeld, zou de aanvoer van complexe moleculen door kometen veel stroever verlopen, vooral als de diverse planeetbanen verder uiteen liggen.
De rotsachtige planeten in stelsels als deze hebben ook meer te lijden van inslagen met hoge snelheid, wat het ontstaan van leven verder kan bemoeilijken. (EE) (Image Credit: ESO/L. Calçada)
