Een onderzoeksteam onder leiding van Örs H. Detre van het Max-Planck-Institut für Astronomie is erin geslaagd om de fysische eigenschappen van de vijf grootste manen van Uranus te bepalen.
Daarbij is gebruik gemaakt van gegevens van de Europees/Amerikaanse ruimtetelescoop Herschel die tussen 2009 en 2013 zijn verzameld.
De infraroodstraling die de Uranus-manen uitstralen in reactie op de opwarming door de zon wijst erop dat zij overeenkomsten vertonen met dwergplaneten zoals Pluto (Astronomy & Astrophysics).
Dat de Herschel-ruimtetelescoop de grote Uranus-manen heeft kunnen detecteren, is bij toeval ontdekt.
Eigenlijk hadden astronomen de waarnemingen destijds gedaan om te kunnen onderzoeken hoe de detector van Herschel’s camera reageerde op zeer heldere infraroodbronnen zoals de planeet Uranus.
Dat daarbij ook diens manen zijn geregistreerd, berustte op toeval.
Uit de verzamelde gegevens blijkt dat de oppervlakken van de Uranus-manen onverwacht veel zonnewarmte opslaan en tijdens de nacht relatief langzaam afkoelen. Astronomen kennen dit gedrag van compacte objecten met een ruig, ijsoppervlak.
Daarom denken de onderzoekers dat deze manen op de dwergplaneten aan de rand van ons zonnestelsel lijken.
Onderzoek van de buitenste, kleinere manen van Uranus, tevens gebaseerd op Herschel-onderzoek, had al laten zien dat deze meer lijken op de kleinere en minder compacte ‘ijsdwergen’ voorbij de omloopbaan van Neptunus. (EE) (Image Credit: Image: NASA/JPL/MPIA)
