Image default

Astronomen ontdekken de verste snelle radioflits tot nu toe

Een internationaal team heeft een verre uitbarsting van kosmische radiogolven geregistreerd die minder dan een milliseconde duurde. Deze ‘snelle radioflits’ is de verste die ooit is ontdekt. Uit waarnemingen met de Very Large Telescope (VLT) van de Europese Zuidelijke Sterrenwacht (ESO) blijkt dat de radioflits afkomstig was uit een sterrenstelsel dat zo ver weg staat dat zijn licht er acht miljard jaar over doet om ons te bereiken.
Bovendien is de snelle radioflits, die de aanduiding FRB 20220610A heeft gekregen, tevens een van de meest energierijke die ooit is gezien: in een fractie van een seconde kwam evenveel energie vrij als onze zon in dertig jaar uitzendt. De snelle radioflits werd in juni vorig jaar geregistreerd door de ASKAP-radiotelescoop in Australië. Vervolgens hebben de betrokken astronomen de VLT gebruikt om het bronstelsel op te sporen en ontdekt dat dit ouder was en verder weg stond dan alle andere bronnen van snelle radioflitsen die tot nu toe waren ontdekt, en waarschijnlijk deel uitmaakt van een kleine groep van samensmeltende sterrenstelsels.
De ontdekking bevestigt dat snelle radioflitsen kunnen worden gebruikt om de hoeveelheid ‘ontbrekende’ materie tussen sterrenstelsels te meten, wat een nieuwe manier is om het heelal te ‘wegen’. De huidige methoden om de massa van het heelal te schatten leveren tegenstrijdige resultaten op en vormen een uitdaging voor het standaardmodel van de kosmologie.
Vermoed wordt dat de ontbrekende materie zich schuilhoudt in de ruimte tussen sterrenstelsels, maar mogelijk dermate heet en diffuus is dat zij met normale technieken niet waarneembaar is. Snelle radioflitsen signaleren deze geïoniseerde materie. Op die manier stellen ze astronomen in staat om te meten hoeveel materie zich in de ruimte tussen de sterrenstelsels bevindt. Hoewel nog steeds niet duidelijk is hoe deze enorme uitbarstingen van energie ontstaan, bevestigt de nieuwe ontdekking dat snelle radioflitsen veel voorkomen in het heelal en dat ze kunnen worden gebruikt om materie tussen sterrenstelsels op te sporen. (EE)
(Image Credit: ESO/M. Kornmesser)

Ook interessant

Planeet-vormende schijven leefden langer in het vroege heelal

stipmedia

Heeft exoplaneet Trappist-1 b toch een atmosfeer?

stipmedia

Zonachtige sterren produceren vaker ‘supervlammen’ dan gedacht

stipmedia

Korte flirt van 2024 PT5 met de aarde

stipmedia

RR Lyrae-sterren bevestigen nieuwe Melkwegsatelliet

stipmedia

Er zit geen grote oceaan van magma onder het oppervlak van Jupitermaan Io

stipmedia